DROOG EN WARM

 
Nieuw onderwerp plaatsen   Reageren    SOS Nuchterheid // SOSNuchterheid Forum
Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp  
Auteur Bericht
Edgard



Geregistreerd op: 12 Jun 2015
Berichten: 53

BerichtGeplaatst: 18-12-2015 10:49:19    Onderwerp: DROOG EN WARM Reageren met citaat
DROOG EN WARM

Vlezige engelen met afgebladderde vergulde trompetten, verwarmde stalletjes of plastic dennenbomen, lichtjes in de bomen, de attributen die winkels en straten versieren, roepen op om te feesten.

De (overigens van oorsprong heidense) feesten zijn weer in het land.
Het hele gebeuren wordt ingebed in een dun laagje nostalgie, gekruid met de clichématige menslievende bedenkingen die voor de gelegenheid samen met de versieringen van onder het stof worden gehaald; nu nog een paar belegen deuntjes, en het feest kan beginnen.

Akkoord, er zijn wereldwijd tradities en gebruiken die in de periode van de winterzonnewende in ere worden gehouden. In onze contreien wordt het feest meestal in familiale kring gevierd, wat wil zeggen: cadeautjes, lekker eten en drinken. Hartstikke gezellig; wie kan daar iets op tegen hebben?

Niemand, maar X, die nog niet zo lang geleden een poosje in een ontwenningsinstelling heeft doorgebracht, ziet met gemengde gevoelens het familiefeestje tegemoet.

Hij is behoorlijk gemotiveerd, hij volgt nazorg, hij laat zich door een psycholoog begeleiden, hij woont de samenkomsten van een zelfzorggroep bij, kortom, hij doet er alles aan om zijn pas verworven nuchterheid te beschermen en te bestendigen. De meeste familieleden kennen zijn situatie, dat is ook al geruststellend en op de steun (of is het de controle?) van zijn partner kan hij rekenen.

En toch, toch … voelt hij zich onwennig; alsof hij zich in een vreemde omgeving beweegt. Handjes schudden, flauwe zoentjes geven, iedereen vriendelijk, iedereen blij.

Ligt het aan hem, of ligt er iets van een meewarige ondertoon in “Hoe maak je het nu? Gaat het een beetje?” Beeldt hij zich dat in of kijkt men hem echt een beetje argwanend aan?

Het gesprek wil niet vlotten; hij staat daar maar te lummelen met zijn glaasje prik. Hij voelt zich als een schooljongen in korte broek te midden van streng kijkende volwassenen in keurige smoking.

Feest? Spitsroeden lopen, dat is het. Plezier? Vergeet het maar. Zijn bedenking is heus niet uit de lucht gegrepen, en dan heeft hij het ergste nog niet gehad. Ome Hein komt aanzetten met een fles en een glas.

“Kom nou, jongen, het is maar één keer … feest; ééntje kan geen kwaad.”

Weet hij veel, denkt X boos, en hij weigert, vriendelijk, maar beslist. Ome Hein begrijpt er inderdaad niets van. Voor hem en voor veel anderen schept een feest de gelegenheid om te drinken. Het is normaal, obligaat bijna. Weet hij veel dat ‘ééntje’ bij zijn neefje alle barrières wegspoelt, alle controle wegneemt. En misschien, heel misschien is hij ergens een beetje jaloers op zijn neefje, een beetje wrevelig ook, op die knul die ‘uit de toon valt’.

Dat ‘normale’ blijkt ook uit het schier eindeloze aanbod aan dranken dat ons door de strot wordt geduwd; wervende reclamespotjes, folders vol aanbiedingen, koopjes … Nog een beetje en je krijgt een fles sterkedrank bij aankoop van een paar schoenen.

Neem de wijdverbreide (verkeerde) opvatting ‘geen plezier zonder drank’, de bedrieglijke sociale druk, kruid met een flinke dosis onwetendheid over middelen-afhankelijkheid, houd rekening met pijnlijke herinneringen, en het wordt begrijpelijk dat sommige mensen het in deze periode niet makkelijk hebben.

X had de goede reactie, mijn vriend Y niet. Hoewel hij drommels goed wist wat ‘ééntje bij hem teweegbracht, maar omdat hij balorig was, en boos en verongelijkt, vond hij dat hij recht had op een glaasje troost en nog een glaasje troost, en nog een fles troost.

Hij troostte zichzelf net zolang tot hij ergens op straat in elkaar zakte. De rest was duisternis. Hij ontwaakte in een vreemde omgeving met flink wat licht. Hij was duidelijk niet in een stalletje, en de figuren die hem omringden geleken in niets op de wijzen uit het oosten. De figuren waren in elk geval wijs genoeg om hem op te lappen. Het zou nog lang duren voor hij weer op zijn bibberende beentjes kon staan en nog langer voor hij strompelend zijn beperkte omgeving kon verkennen. Hij leefde nog en dat was het zo’n beetje. Dat was een jaar gleden.

Y loopt weer als een kieviet (een ietwat oudere kieviet, weliswaar). Hij kijkt nu anders tegen de ‘feesten’ aan. De vlezige engelen kunnen hem gestolen worden, de commerciële drukte ook. Hij leeft, nu. Een echt feest brengt warmte, niet de perfide warmte van drank, echte warmte, onverhoopt reëel, van stille vriendschap en zachte hoop.

Herinneringen gaan niet zomaar weg. Ik verwijs naar de droef-mooie tekst van ‘groetjes’, Feest. Pijnlijke ervaringen laten een bittere smaak achter, de droesem van zieke wijn, zoals ene dichter het verwoordde, maar ze hoeven niet te overheersen, we kunnen ze laten vervagen (niet verdringen), ze vervangen door andere en fijnere belevingen.

Aan allen: knusse, warme ‘feesten’.

Edgard
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
groetjes



Geregistreerd op: 10 Jan 2013
Berichten: 1476

BerichtGeplaatst: 10-01-2016 16:13:25    Onderwerp: Reageren met citaat
Zeker de moeite om Edgards teksten even te lezen
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Nieuw onderwerp plaatsen   Reageren    SOS Nuchterheid // SOSNuchterheid Forum Tijden zijn in GMT + 1 uur
Pagina 1 van 1

 
Ga naar:  
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum
Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum
Je mag niet stemmen in polls in dit subforum


Wilt u geen reclame op dit forum en genieten van extra voordelen? Klik dan vlug hier voor meer informatie!
 
Powered by phpBB and Andrew Charron
immo op Realo
Maak snel, eenvoudig en gratis uw eigen forum: Gratis Forum