online dagboekje
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9  Volgende
 
Nieuw onderwerp plaatsen   Reageren    SOS Nuchterheid // SOSNuchterheid Forum
Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp  
Auteur Bericht
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 07-01-2017 00:50:45    Onderwerp: online dagboekje Reageren met citaat
Hey allemaal,

Ik heb al wat zitten lezen op het forum en ik ben heel erg blij dat ik deze plek eindelijk gevonden heb. Ik hoop regelmatig hier te kunnen schrijven en op anderen te reageren (maar gezien het late uur ga ik nu vooral mijn eigen verhaal schrijven en dan slapen) en ga vanaf maandag voor het eerst naar een SOSn-bijeenkomst.

Ik zal beginnen met mezelf voor te stellen. Ik ben 31 jaar en heb al best een lange weg afgelegd. Ik ben verschillende malen opgenomen geweest, maar nooit voor verslavingsproblemen, al weet ik wel al lang dat ik verslavingsgevoelig ben. Ik heb een autismespectrumstoornis, en kan de moeilijkheden die dit geeft meestal goed compenseren/verbergen, maar ik weet dat het me kwetsbaar maakt voor verslavingsgevoeligheid en een extra reden is om op te letten. En ik heb een eetstoornis gehad/ ben herstellende van. (Er is nog wel ruimte voor verbetering op vlak van omgaan met eten, maar het beheerst mijn leven niet meer en ik voldoe niet meer aan de criteria voor een eetstoornis).

Ik ben in ziekteverlof en werk als vrijwilliger ervaringsdeskundige in een vzw die werkt rond eetstoornissen. Ik weet hoe moeilijk het is geweest om te stoppen met eetbuien houden, maar dat is me wel gelukt. Ik ga er dus van uit dat stoppen met computerspelletjes binnen mijn mogelijkheden ligt, maar makkelijk is het niet.

Ik ben me al langer bewust van het feit dat ik teveel computerspelletjes speel, maar het heeft lang geduurd eer ik door had hoeveel impact het op mij heeft en hoe schadelijk het is voor mij. Ik heb vanmiddag samen met mijn psychologe besloten dat het een echte verslaving is en dat ik er mee moet stoppen. Een beetje spelen is simpelweg niet haalbaar voor mij. (Alhoewel er nu meteen een duiveltje in mijn hoofd is dat zegt "je overdrijft", maar goed, rationeel gezien weet ik dus dat ik beter niet meer speel)

Ik ben aan poging 3 bezig. De eerste keer ben ik 3 dagen gestopt, een week hervallen, dan 13 dagen gestopt 3 dagen hervallen en nu zit ik terug aan dag 3. Hopelijk voorgoed nu. (Man dat duiveltje is vervelend, "maar misschien kan ik het later toch om gewoon terug te spelen zonder negatieve gevolgen")

Ik heb heel lang gedacht dat computerspelletjes onschuldig zijn. Maar momenteel heb ik een ontstoken arm (zowat al mijn pezen zijn overbelast volgens de huisarts, die zei dat meteen stoppen noodzakelijk was, verslaving of niet, om mijn pezen te kunnen laten genezen) en ik heb gemerkt na een week stoppen dat ik terug de ondertiteling op mijn tv kan lezen. Ik dacht een bril nodig te hebben, maar het blijkt aan het teveel computerscherm kijken te liggen. Wel goede motivaties om te stoppen dus. Ik ben ook wel verschoten van de afkickverschijnselen. Die had ik niet zo heftig verwacht en dat was voor mij ook wel een teken dat ik niet goed bezig was. De hoofdpijn begint nu draaglijker te worden en ik wil hier niet nog eens door moeten, dus nu moet het gewoon lukken.

Verder ben ik in ziekteverlof thuis. Ik heb het afgelopen jaar een mysterieuze fysieke aandoening gehad. Ik ben aan het herstellen, maar het is niet echt duidelijk waarvan. Maar voor die fysieke aandoening had ik al ziekteverlof wegens burnout eerst, dan een onderzoek en toen kwam de diagnose autisme en kreeg ik twee jaar vrijstelling van werk zoeken om eerst de rest van mijn leven op de rit te krijgen. En door mijn autisme is het niet evident om op een goede manier een werk-huishouden-ontspanning balans te vinden. Ik heb veel geleerd al: ik kan mijn huishouden min of meer runnen, ik verzorg mezelf fysiek ok, en ik eet veel beter. Maar het is dus pas nu dat ik me realiseer dat het zowiezo nogal onmogelijk is om je werk vol te houden als je als leerkracht je huiswerken pas begint te verbeteren na 2 uur 's nachts, als je klaar bent met computerspelletjes spelen. Gelukkig was er dan toch een verantwoordelijkheidsgevoel dat vond dat ik mijn werk nog moest afmaken. Maar het kan gewoon niet allebei: je job fatsoenlijk volhouden en de verslaving toelaten. Het is mogelijk dat ik ook zonder computerspelletjesverslaving de job als leerkracht niet aankan. Dat kan ik jammergenoeg niet uitsluiten en maakt me vaak verdrietig. Maar het loont wel de moeite om het te proberen. Als ik nog eens een poging wil doen om in het onderwijs te werken is het in elk geval wel een voorwaarde.

Het afgelopen jaar zag ik dan ook weinig reden om iets aan mijn verslaving te doen, die daardoor steeds erger werd. Ik kon door mijn fysiek ziek zijn toch niet gaan werken. Maar nu wil ik wel graag terug gaan werken (al weet ik dat ik nog netjes moet wachten tot ik fysiek volledig hersteld ben, nu gaan werken zou dom zijn) dus nu wil ik er wel voor gaan.

Ik dacht het eerst even gewoon op mezelf te doen. Maar aangezien dit al twee keer gestrand is, heb ik dan toch maar besloten om hier te schrijven. Ik lees wel weinig over anderen met gedragsverslavingen, maar ik veronderstel dat er toch veel dingen gelijkaardig zijn. Ik herken in elk geval best veel in wat ik tot nu toe gelezen heb.

Edit: 't is nu een paar uur later, ik kan niet slapen (mijn bioritme is nog wat in de war) en ik heb alweer zin om te gaan spelen. Het idee dat het geen kwaad kan is echt erg hardnekkig. Ik probeer dit te schrijven om mezelf te overtuigen dat ik nu echt ging stoppen.

Overigens wel lastig dat zowel het forum als de spelletjes zich op mijn pc bevinden. Als ik het lang genoeg volhoud zullen de algoritmes op internet vast begrijpen dat ze geen reclame voor spelletjes meer moeten maken. En ik weet dat reclame zien voor spelletjes geen excuus is om toch te spelen, maar het maakt het er niet makkelijker op.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 07-01-2017 11:20:52    Onderwerp: Reageren met citaat
Hey allemaal,

Vandaag heb ik mijn beste vriendin vertelt dat ik naar een bijeenkomst ga gaan en ik het deze keer wel echt meen. Ze was superlief. Ik vroeg nog of ze niet vond dat ik overdreef. (Ik veronderstel dat de verslaafde in mij graag wou horen dat het zo erg niet was) Maar ze vond dat dat absoluut niet het geval was. Laatst probeerde ik haar te overtuigen dat ik een ander soort spel speelde en dat dat wel ok was. Terwijl het heel erg snel ook uit de hand liep. Toen zei ze: dat is alsof je zou willen stoppen met roken en veranderen van merk van sigaretten. En mja, nu snap ik wel dat dat dus geen oplossing is.

Wat ik wel van plan ben, aangezien ik zo graag spelletjes speel, is terug leven blazen in mijn gezelschapsspellenverzameling en terug meer gezelschapsspelletjes spelen. Met echt gezelschap dan, niet online dus.

Wat ben ik toch gezegend met vriendinnen die me begrijpen en zij lijkt ook echt heel goed te begrijpen wat ze moet zeggen tegen mij om mij te helpen.

Gisteren heb ik gebeld naar de verantwoordelijke van de bijeenkomst om te melden dat ik wou komen. Daarna zouden we gaan driekoningenzingen met ons koor. Buitenkomen en iets anders te doen hebben is op dit moment heel erg belangrijk voor mij. Dus wou ik dat zeker niet afzeggen, ook al was ik wat overstuur na het gesprek met mijn psycholoog.

Het heeft er wel in geresulteerd dat ik de foute tas meenam (die met de boodschappen die ik die morgen had gedaan en niet die met verkleedkleren) en onderweg op een nochtans erg bekend stukje weg 3 keer verkeerd gereden ben. Ik hoop wel dat dat niet zo blijft. Herkent iemand van jullie dit? Dat je zo hard bezig bent met "nee, het mag niet, blijf er nu toch van af" dat er gewoon geen concentratie overschiet om de rest fatsoenlijk tot een goed einde te brengen?
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 07-01-2017 13:49:10    Onderwerp: Reageren met citaat
Het doet me deugd om veel op het forum te lezen. Mijn hart bonst er op los en ik voel me erg gespannen. Dat had ik bij vorige stoppogingen niet. Toen ging ik proberen stoppen, nu wil ik gewoon écht stoppen. En hier lezen en schrijven helpt me wel om mijn besluit vast te houden en meer echt te gaan voelen.

Ik herken ook heel hard de gedachte die ik bij verschillenden hier las: ik kan wel 2 weken stoppen, dan bewijs ik dat ik zonder kan en kan ik terug beginnen. Maar zo werkt het dus niet...

Ik ben wel erg benieuwd hoe jullie op mij gaan reageren. Ik ben bang dat mensen computerspelletjes spelen niet zo erg gaan vinden en zeggen "dat is toch niet zo'n probleem, dat is niet schadelijk, als je dat leuk vind, doe dat dan". Dat hoor ik namelijk regelmatig in mijn omgeving. (gelukkig steeds minder, want ik maak vrienden wel duidelijk dat ze me daarmee niet bepaald helpen en ik heb gelukkig een erg begripvolle vriendenkring). Maar toch. Het idee "'t is niet zo erg" zit heel vaak in mijn hoofd. En ik weet dat het geen excuus is als iemand anders dat zegt om terug te gaan spelen. Maar ik denk dat het wel erg moeilijk voor me word om het vol te houden op mijn eentje. Ik merk dat ik gewoon af en toe nodig heb dat iemand de discussie in mijn hoofd een handje helpt door te zeggen: jawel, 't is echt een probleem, je moet er mee stoppen, dat is het beste dat je kan doen. Is dat herkenbaar? Of is het zwak dat ik het gevoel heb dat ik dat nodig heb? Ik zou het zo graag "gewoon" willen doen op mijn eentje, maar tot nu toe heeft de praktijk uitgewezen dat dat niet lukt.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
halt



Geregistreerd op: 11 Dec 2016
Berichten: 11

BerichtGeplaatst: 07-01-2017 14:04:46    Onderwerp: Reageren met citaat
Hallo Janneke,
Een gameverslaving is zeker niet te onderschatten. Eigenlijk kan je beter spreken van een afhankelijkheid. Zoals ik afhankelijk ben van alcohol. Als ik terug alcohol gebruik, ben ik terug afhankelijk en is dat nog men enige vriend. De rest om me heen bestaat niet meer. Zolang ik het middel niet toedien, ben ik niet afhankelijk. Je sociale leven, vrije tijd, gezondheid, werk, ... alles gaat eronder lijden. Ik ben hier op het forum ergens iets gelezen over de cirkels van Van Dijck. Dit was heel interessant hieromtrent. Als ik de link tegen kom, stuur ik hem zeker door.
Grtz
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
halt



Geregistreerd op: 11 Dec 2016
Berichten: 11

BerichtGeplaatst: 07-01-2017 14:08:26    Onderwerp: Reageren met citaat
Here you are

http://sosnuchterheid.bbforum.be/de_cirkels_van_van_dijk___interessante_lectuur___-t32.html
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 07-01-2017 14:13:04    Onderwerp: Reageren met citaat
bedankt voor je reactie!

Ik was de cirkels van Van Dijk net aan het lezen. Erg interessant inderdaad.

Ik ben het niet echt eens met dat het beter is om van afhankelijkheid te spreken. Ik ben afhankelijk van gamen, dat is waar. Maar verslaving slaat voor mij op hetzelfde. Ik lees hier af en toe dat mensen dat woord liever niet gebruiken omdat ze vinden dat verslaving te negatief klinkt als in "ik ben de slaaf van". Maar in de periodes dat ik speel voel ik me ook echt de slaaf van dat spel. Dan moet en zal ik spelen, zelfs als het niet meer leuk is heb ik het niet onder controle. Uiteraard ben ik niet de slaaf van het spel op het moment dat ik stop. Maar dat lijkt me voor afhankelijkheid net zo te werken. Verder vind ik het gewoon gemakkelijker omdat het woord verslaving in de maatschappij veel meer ingeburgerd is. Als ik zeg ik ben gameverslaafd, snappen de meeste mensen wel wat ik bedoel. Als ik zeg dat ik afhankelijk ben van gamen, word het probleem nogal eens onderschat. Daarmee mijn woordkeuze. Maar begrijp me goed ik vind afhankelijkheid ook een heel goede benaming en ik snap zeker je beweegredenen om die te verkiezen. Maar voor mij niet persé beter dan verslaving.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
halt



Geregistreerd op: 11 Dec 2016
Berichten: 11

BerichtGeplaatst: 07-01-2017 14:20:24    Onderwerp: Reageren met citaat
Hey Janneke,
Tuurlijk is dit voor iedereen persoonlijk. Het is zelfs knap dat je tegen men reactie ingaat en erover nadenkt en een concrete beslissing neemt om consequent het woord verslaving te gebruiken. Een blijk van vastberadenheid. Smile
Ik vind persoonlijk dat we met het woord verslaving het negatieve stigma in de maatschappij versterken en dat helpt ons zeker geen stap vooruit. Als men verslaving gebruikt denken veel mensen aan iemand in de goot (bij alcohol) of 24u achter pc opgesloten, maar we zijn meer dan dat.
Grt
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 07-01-2017 14:27:16    Onderwerp: Reageren met citaat
Ha, dat is herkenbaar. Dat de meeste mensen denken aan iemand die in de goot ligt. En dan denk ik... Dus moeten we er open voor uit komen, zodat mensen zien dat er ook mensen zijn die niet in de goot liggen.

Hetzelfde doe ik voor mijn eetstoornis en autisme overigens. Ik maak daar bewust geen geheim van. Want als mensen een andere term gaan gebruiken of zich niet uiten wanneer het niet zo erg is dat ze in de goot liggen, dan kunnen mensen hun beeld ook niet bijstellen.

Zo denken mensen bij autisme soms ook dingen waar ik me niet mee vereenzelvig. Toch is dat een belangrijk stuk van mij en voor mij ook belangrijk om te vertellen. Als ik dat moet verstoppen dan kan ik niet volledig mezelf zijn. Ik heb bijvoorbeeld een best uitgebreid sociaal netwerk én autisme. Voor sommige mensen is dat een eyeopener: ja dat kan vrienden en autisme hebben. (toegegeven, het ging niet van een leien dakje, maar dat is niet hetzelfde als onmogelijk)

Dus dat vind ik bij verslavingen ook, daarom dat ik wel voor dat woord kies.

Fijn trouwens dat je reageert en zo ruimdenkend bent om mijn visie niet als "fout" te bestempelen. Ik vind jouw visie ook niet fout, maar wel anders. En interessant om meningen uit te wisselen, daar leren we van.

Overigens vereenzelvig ik me niet met verslaving. Ik heb een verslaving, ik ben verslaafd, maar ik ben niet "een verslaafde", want ik ben inderdaad meer dan dat.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 07-01-2017 17:22:25    Onderwerp: Reageren met citaat
Zucht, ik moet straks vertrekken naar het koorfeestje. En daar heb ik op zich wel zin in. Is een goede afleiding en op feestjes zijn meestal geen computers, dus daar moet ik al even niet vechten tegen het niet spelen.

Maar ik ben stikkapot. Ik heb veel zin om af te zeggen. Ergens denk ik dat de kans bestaat als ik afzeg dat ik dan terug ga spelen. Niet meteen meteen, maar op den duur wel.

Ik ben doodmoe omdat ik zo opgefokt ben dat het niet lukt om te slapen. Alles is zo spannend. Ik heb besloten om dingen te veranderen. En verandering is zowiezo lastig voor mij. En nu maak ik me zorgen dat ik door dat weinig slapen en opgefokt zijn geen aangenaam gezelschap zal zijn. En dan zou ik dus beter even spelen, om dan wel aangenaam gezelschap te zijn, zegt iets in mij. Maar ik weet dat dat niet klopt, dus ik schrijf het maar even hier neer.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
opgoedgeluk
Gast





BerichtGeplaatst: 07-01-2017 18:13:47    Onderwerp: Reageren met citaat
Dag Janneke,

ik herken veel van je gedachtengangen, ook al bevindt de verslaving voor mij zich op het domein van alcohol, en niet gamen. net zoals jouw 'duiveltje' zegt dat je aangenamer gezelschap zal zijn na een spelletje, heb ik vaak gedacht dat ik dat zou zijn na één drankje. En misschien zou het ook wel zo zijn, als ik het dan bij één drankje zou houden, als jij het bij 1 spelletje zou houden. Ik kan me, echt waar, de laatste keer niet herinneren dat het bij mij bij eentje bleef. Jij bent hier nu...dus ik vermoed dat het voor jou niet heel anders is.
bij sosn spreken ze vaak van 'beveiligen', als je ongemakkelijk bent op een gelegenheid want er is alcohol, zie dan dat je weg kan, of ga niet, enz...het klinkt alsof jij je nu best beveiligt door wél te gaan, omdat je daar minder de druk/verleiding om een spelletje te spelen hebt. je hoeft niet super lang te gaan, maar je krijgt er misschien energie van, bevrijding uit je eigen hoofd door in gezelschap te zijn. Je schrijft dat je bang bent dat je geen aangenaam gezelschap zal zijn...misschien is het goed jezelf eraan te herinneren dat vrienden je nemen zoals je bent, en dat je aanwezigheid een meerwaarde is, hoe stil/babbelachtig/sip/vrolijk je ook bent.
ik wens je alvast veel succes, een goede nachtrust gauw, en een rustige avond!
Terug naar boven
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 08-01-2017 02:22:35    Onderwerp: Reageren met citaat
dag op goed geluk.

Heel erg bedankt voor je antwoord!
Ik heb het principe "beveiligen" geleerd tijdens mijn opname voor mijn eetstoornis. Beveiligen was ook vaak: zorg dat je iemand kan bellen met wie je afspraken kan maken. Gelukkig zijn de afspraken rond spelletjes spelen veel simpeler dan die rond eten. Gewoon niet doen: altijd en in elke situatie. Het is bij mij eigenlijk altijd de beste beveiliging om ergens juist wel naar toe te gaan.

Het was spannend, want het was spekglad op de weg, dus ik durfde bijna niet met de auto te rijden. Maar ik zag het ook niet zitten om thuis te blijven, dus ik ben toch geweest, ondanks dat ik mijn vader beloofd had om niet te rijden met dit weer. Ik durfde hem ook niet uitleggen waarom het zo belangrijk was voor mij om toch te gaan. Het laatste herval was toen ik het oudejaarsavond feestje had afgezegd. Ik was ziek, dus op zich wel om de goede reden afgezegd, alleen dacht ik dan: nu heb ik het afgezegd en kan ik niet bij het feestje zijn. Dat zijn redenen waardoor mensen zich niet goed voelen, dus dat is een reden om te spelen, en dat is eigenlijk idioot, want behalve dat ik me ziek voelde, voelde ik me helemaal niet zielig alleen op oudejaar. Ik heb supertoffe vrienden, en op dat moment voelde ik dat ook. Maar jah... toen kreeg ik een mail met: als oudejaarskadoo krijg je van ons online platform gratis toegang tot extra spelen. En toen wou ik dat toch uitproberen. En ik wou gewoon vermijden dat ik een gelijkaardige avond zou meemaken. Ik wil echt niet terug hervallen nu. En het was eigenlijk best een fijne avond.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
opgoedgeluk
Gast





BerichtGeplaatst: 08-01-2017 11:54:23    Onderwerp: Reageren met citaat
Hi Janneke,

blij dat je gegaan bent, er veilig geraakt bent Wink en zelfs een fijne tijd hebt gehad!
Als ik je zo lees, denk ik dat je toch al getoond hebt dat je een sterke madam bent - je autisme een plaats geven, eetstoornis aanpakken (inderdaad niet evident want eten schrap je nu eenmaal niet definitief!!), ik denk echt wel dat je ook deze verslaving te baas kunt...!! zoals het visje in de film Finding Nemo zegt, 'just keep swimming, just keep swimming...' dat zeg ik ook tegen mezelf. Gewoon die eerste stap naar gebruik niet zetten. Zonder gebruik is zelfs de moeilijkste situatie gemakkelijker aan te pakken dan met...
'k duim mee!
Terug naar boven
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 08-01-2017 14:29:58    Onderwerp: Reageren met citaat
Hey Op goed geluk,

Bedankt voor je lieve antwoord! Ik geloof zelf ook wel dat ik het kan. Het gevaar zit hem niet zozeer in een gebrek aan wilskracht, dat ik veel kan bereiken heb ik mezelf al wel bewezen, maar wel in het relativeren van het probleem. Ik herval elke keer als ik denk "nu zal ik het wel kunnen, om gewoon even te spelen". " En zo werkt het helaas niet.

Alhoewel ik er eigenlijk van overtuigd ben dat het mogelijk is om dat te leren. Maar ik denk ook dat dat véél meer moeite zou vragen dan het gewoon stoppen. (lees een jarenlang gevecht, met onderweg veel gemiste kansen daardoor) en dat is het gewoon niet waard. Eten is dat waard, omdat je nu eenmaal niet zonder kan, daar kan je niet de keuze maken "ik stop met eten". (Alle, soit, dat heb ik een tijdje wel gedaan, maar dat was niet veel beter en dat werkt al even verslavend, dat bedoel ik eerder, zowel teveel als te weinig zijn daar niet goed, dat je wel moet leren doseren) Maar niet voor niets duurt het onder controle krijgen van een eetstoornis gemiddeld zeven jaar.

En ik speel zo graag dat ik soms denk dat het het waard is om dat gevecht aan te gaan. Maar ik realiseer me nu dat het dat niet is. De kosten baten liggen gewoon helemaal anders. Gamen is geen levensbehoefte, ik kan prima zonder. En het gevolg van volledig stoppen is dat ik het ook niet geleerd heb om om te gaan met een beetje. En dat ik dat dus ook niet mag denken dat ik dat plots kan.(door het op te schrijven probeer ik mezelf overtuigd te houden)

Mijn psycholoog vraagt me al enkele weken "realiseer je je, dat het een echte verslaving is, ben je wel bereid om het op te geven" En ik zei elke keer wel ja, maar er zat toch twijfel in mijn hart. Nu zit er nog altijd weerstand, maar geen twijfel meer. Ja, ik wil stoppen met gamen, volledig en voorgoed.

Schrijven en contact met anderen hebben me in het verleden erg geholpen, daarmee dat ik dat hier zeker wil blijven opzoeken, zolang het nodig is. Ik ben in het verleden wel vaker periodes tot twee weken gestopt, om te bewijzen aan mezelf en soms ook aan therapeuten dat ik prima zonder kan. Helaas herviel ik daarna altijd, al zag ik dat toen niet als een probleem, want ik kon immers zonder. Daar ben ik klaar mee nu. Ik wil niet elke keer opnieuw hervallen, opnieuw energie steken in het stoppen en het dan niet volhouden. Ik wil ook moeilijkere periodes kunnen doorkomen zonder, zodat ik terug ook moeilijkere dingen kan gaan proberen.

Ik wil écht stoppen nu, en mijn energie steken in mijn leven verder uitbouwen. Ik heb al wel veel stappen gezet en ik heb de toelating om 2 jaar niet naar werk te zoeken en op ziekteverlof te blijven. (En als ik terugkijk naar hoe ziek ik fysiek was en de vaardigheden die ik door mijn autisme miste, dan is dat wel terecht) Maar nu kom ik op het punt dat ik computerspelletjes moet loslaten om nog verder te kunnen groeien.

En berichtjes zoals dat van jou "op goed geluk" doen me echt deugd. Ik moet contact houden met anderen. Niet het initiële stoppen is het moeilijkste, maar het gestopt blijven en dus het overtuigd blijven dat dat noodzakelijk en de beste keuze is. En dus wil ik het dit keer niet op mijn eentje doen, maar anderen de kans geven om me er op aan te spreken als ik dit terug dreig te vergeten. En de ervaring leert me dat als ik niet meer met anderen communiceer, de kans héél groot is dat dat effectief gebeurt.

Ik heb ook al tegen mijn vriendinnen gezegd dat als ik ooit begin te zeggen dat af en toe spelen wel kan, dat ze me moeten antwoorden dat dat niet zo is. Maar ik ken ook mezelf al, en ik weet dat de kans dat ik ze omgepraat krijg wel bestaande is. (Alhoewel mijn vriendinnen niet van gisteren zijn en sommigen het toch wel goed beginnen te begrijpen), maar daarom wil ik dus de extra veiligheid inbouwen van contact te houden met anderen met een afhankelijkheidsproblematiek, omdat ik weet dat ik tegen die mensen niet zo makkelijk kan zeggen dat het nu wel zal lukken, gewoon een beetje. In die zin zie ik dit forum ook wel een beetje als beveiliging. En zo lang het nog weerstand geeft om dit te typen (ergens het duiveltje in mijn hoofd dat zegt, maar allé Janneke, straks zeggen mensen dat echt, en je gaat daar helemaal niet blij mee zijn, waarom doe je jezelf dat aan, dat hoeft niet hoor) zolang is het nodig om hier te schrijven.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 08-01-2017 15:09:46    Onderwerp: Reageren met citaat
Ik ben net tot een belangrijke conclusie gekomen voor mezelf:

Ik heb altijd moeite gehad met de uitspraak: eens je verslaafd bent aan iets mag je dat niet meer doen, want je kan dat dan niet, om dat één keer te doen.

Ik ben er dus van overtuigd dat dat niet klopt voor mij. Ik zou wel kunnen leren om matig te gamen. Maar ik zou daar wel véél tijd en véél energie voor nodig hebben. En nu kom ik dus tot de conclusie:

Het kan wel om matig te leren gamen, maar het is de energie en de tijd niet waard, ik steek mijn energie liever in het verder uitbouwen van mijn leven, en dus maak ik de keuze om te stoppen.

Dat lijkt me een zin de wel bij mij past. (Ik kan er ook niet goed tegen als mensen tegen me zeggen dat ik iets niet 'kan' en bij deze zin is het een keuze vanuit waar ik energie in wil steken, niet "wat binnen mijn mogelijkheden ligt")
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Janneke



Geregistreerd op: 06 Jan 2017
Berichten: 114

BerichtGeplaatst: 08-01-2017 23:37:16    Onderwerp: Reageren met citaat
's Avonds voor het slapen gaan blijkt het moeilijkste. Ik speelde altijd tot ik in slaap viel. Nu ben ik erg gespannen en giert de adrenaline door mijn lijf. Van slapen dus geen sprake. Ik hoop dat ik mijn slaap toch snel wat beter onder controle krijg, want moe zijn en weerstand bieden gaat moeilijk samen. Maar 't helpt wel om het nog even te schrijven dat ik niet ga spelen.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Nieuw onderwerp plaatsen   Reageren    SOS Nuchterheid // SOSNuchterheid Forum Tijden zijn in GMT + 1 uur
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9  Volgende
Pagina 1 van 9

 
Ga naar:  
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum
Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum
Je mag niet stemmen in polls in dit subforum


Wilt u geen reclame op dit forum en genieten van extra voordelen? Klik dan vlug hier voor meer informatie!
 
Powered by phpBB and Andrew Charron
immo op Realo
Maak snel, eenvoudig en gratis uw eigen forum: Gratis Forum