Geen moed, maar moet....
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5, 6  Volgende
 
Nieuw onderwerp plaatsen   Reageren    SOS Nuchterheid // SOSNuchterheid Forum
Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp  
Auteur Bericht
doornroosje



Geregistreerd op: 23 Apr 2013
Berichten: 876

BerichtGeplaatst: 01-11-2016 08:04:47    Onderwerp: Geen moed, maar moet.... Reageren met citaat
m'n oude topic 'moedig ga ik verder' ga ik heel even verlaten. De moed om opnieuw te stoppen is er niet meer, die word vervangen door een 'moet'.
Vandaar dat ik dus een tijdje op deze plek ga schrijven...

Ik ben gisteren bij de dokter geweest. Er zaten een tweetal mensen in de wachtzaal, na mij kwamen er nog een vijf-tal binnen. Terwijl ik op m'n stoel zat, dacht ik 'nee, ik ga niet binnen bij die man...' De gedachte aan het vorige gesprek met die andere dokter verlamde me gewoon, mijn maag draaide zich in duizend bochten en ik had gewoon het gevoel daar een stukje te zitten sterven...

Ik liet iedereen maar voorgaan, kon mezelf niet dwingen om recht te staan. Telkens die dokter een patient uit de wachtzaal kwam halen bekeek hij me met een blik die me telkens kleiner en kleiner maakte...
'Nee, ik ga hier niet binnen' dacht ik. Maar ik had ook niet de kracht om terug naar buiten te gaan...

Er was me wel een kaartje opgevallen in de wachtzaal dat er een patientenstop was, enerzijds was ik teleurgesteld toen mijn oog erop viel, anderzijds vond ik het een opluchting. Ik dacht 'pf, die man gaat me gewoon terug naar huis sturen...'

Toen de wachtzaal leeg was en hij mij kwam halen begreep ik zo'n beetje hoe de mensen in de middeleeuwen zich voelde toen ze naar het schavot gesleept werden...
Toen hij zei ' en vertel eens, wat kan ik voor u doen' zat ik daar als een vis op het droge naar adem te happen.
Ik dacht ' komaan Roos, vertel het hem, vraag hulp, zeg dat je wil stoppen, whatever, maar zeg iets...'
Maar het ging niet...

Na wat naar mijn gevoel een uur was maar in werkelijkheid waarschijnlijk maar een halve minuut zei ik 'ik heb hele erge maagpijn'. En tja, dat was niet eens gelogen want mijn maag lag precies in 1000 knopen.
Hij zei vriendelijk : 'we zullen eens even voelen, leg u maar neer'.

Toen hij aan mijn maag voelde, die echt wel pijn deed, voelde ik zijn handen naar de rest van m'n buik gaan, en naar m'n lever afdwalen...
Ik dacht echt daar ik daar ter plekke op die onderzoekstafel ging sterven, dat gevoel had ik toch.

Toen zei hij 'goed, kleed u maar aan en zet u nog even'.
Hij is even stil en vraagt me of er nog andere problemen zijn, of ik geen last heb van mijn gal, of mijn lever...

Ik zit daar met een hoofd zo rood als een boei en durf die man niet aan te kijken, en vooral, niks te zeggen in feite. Hij zegt heel kalm dat, als ik niets zeg, hij ook niets voor me kan doen en me niet kan helpen.
Logisch, snap ik ook wel.

En plots zeg ik het dan maar met een bibberend stemmeke, komt alles er als een wilde golfslag uit en kan ik niet meer stoppen met praten. Dat ik een drankprobleem heb, dat ik hervallen ben, en me zo schaam en zo stom voel, dat ik wil stoppen, en iets in mij dat precies ook weer niet wil, dat dat een tweestrijd in m'n hoofd en in mezelf is waarvan ik het gevoel heb gek te worden...

Hij luistert geduldig, kalm en zegt rustig dat de praktijk normaal een patientenstop heeft, maar dat hij ziet dat het me echt heel veel moeite gekost heeft om het allemaal gezegd te krijgen en dat hij me daarom wel wil helpen. Dat er echt wel oplossingen zijn en dat ik het wel zélf ga moeten doen, maar niet alleen zal moeten doen, dat er hulpmiddelen zijn die het makkelijker kunnen maken.

Op het moment dat hij dat zegt weet ik niet wat er gebeurt, doe ik iets dat ik nooit van m'n leven doe, maar ik voel zo'n mix van blijheid omdat hij me niet stom vind, en verdriet omdat ik me zo schuldig voel , dat ik gewoon begin te huilen en het gevoel heb dat ik nooit van m'n leven ga kunnen stoppen...
Ik wil het tegenhouden, maar het lukt niet. En als iets me niet lukt, dan voel ik heel erg zwak...

Hij zegt heel rustig 'laat het maar even toe Roosje, stop dat gevecht in jezelf want een oorlog doet nooit iemand goed'.
Als ik terug wat rustig ben zegt hij me donderdagavond terug te komen, hij wil me elke week zien, zeker 6 weken lang. Om te beginnen. En daarna zeker om de 14 dagen.
En hij wil dat ik met iemand ga praten. En dat ik een jaar lang antabuse neem.
Dingen die ik eigenlijk allemaal niet wil. Ik wil wel antabuse nemen, een tweetal weken of zo want ik gruwel van medicamenten, ik krijg ze amper binnen. En dat is geen excuus, ze hebben me als baby en als kind volgestampt met pillen en als ik nu nog maar simpel een Nurofen tegen de hoofdpijn of zo moet nemen, geef ik bijna over.
We spreken af dat ik donderdag het voor de eerste keer inneem bij hem. Ik voel me nu helemaal klein en nietig, maar anderzijds toch wel een beetje blij dat die man me serieus neemt.

Hij neemt ook de telefoon en maakt een afspraak voor me bij een psychotherapeute die volgens hem goed is voor verslavingsproblematiek. Ik laat hem begaan. Vorig jaar ben ik ook een paar keer naar iemand geweest maar na de derde keer ging die in zwangerschapsverlof, dus ik heb daar ook niet echt vertrouwen meer in . Maar ik wil het wel een kans geven en dus ga ik er wel naartoe.
Hij heeft gelijk dat ik echt moet zoeken wat me steeds opnieuw doet drinken. Dat dat misschien veel ellende kan voorkomen eens ik daar een goed zicht op heb.

Die rust die die dokter uitstraalt doet wel iets met me. Ik vertrouw hem ook toe dat ik gewoon heel bang ben om opnieuw te stoppen omdat ik keibang ben om terug te hervallen. M'n zelfvertrouwen en geloof in m'n eigen kunnen is nu al volledig verdwenen, wat gaat dat zijn als het weer gebeurt...???

Hij zegt dat dat wel mogelijk is, dat ik ooit nog even herval, maar hij zei dat we alles op alles gaan zetten om dat te voorkomen, en als het mocht gebeuren direct opnieuw actie ondernemen om het herval binnen de perken te houden.

Hij zegt me ook 'élke dag dat je niet drinkt Roosje, dat is een goeie dag, elke dag dat je drinkt is een minder goeie dag, maar wel een dag dat je opnieuw de goeie beslissing kan maken om niet meer te drinken...'
Moest ik wel even laten bezinken.

Dus donderdag ga ik terug. Ga ik, zeer tegen m'n zin dat geef ik grif toe, antabuse nemen. Ik vind het anders als ik het in huis heb, en voel dat ik een moeilijke dag of zware week heb en dan voor mezelf kan beslissen 'deze week neem ik het of ik ga domme dingen doen'. Nu MOET ik het nemen, en waarschijnlijk lang, en dat zie ik niet zitten.
Maar anderzijds, ik ben wel blij dat de dokter openstaat voor mijn probleem en me wil helpen, en als hij ziet wat een strijd het zal zijn donderdag voor die pil binnen te krijgen zal hij de tijd wel beperken.

Dus ik heb niet echt de moed zoals ik de voorbije jaren had om te stoppen, het is nu eerder een 'moet' want m'n lever bleek ook licht gezwollen te zijn en als ik blijf drinken zal ik zowieso later nooit van m'n pensioen kunnen genieten, dat staat vast.

Maar morgenavond probeer ik opnieuw te stoppen, vandaag is geen optie want m'n man wil uit eten, maar morgenavond is m'n plan.
Ik kan niet zeggen dat ik echt naar morgen uitkijk...

Maar morgen is morgen, nu eerst genieten van de dag van vandaag, de zware avond van gisteren even loslaten en genieten van m'n vrije dag...


Misschien nog tot vanavond of anders tot morgen.


Liefs,
Roosje
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
groetjes



Geregistreerd op: 10 Jan 2013
Berichten: 1476

BerichtGeplaatst: 01-11-2016 23:54:40    Onderwerp: Reageren met citaat
Dag Doornroosje,

Fijn dat je een arts gevonden hebt die middelafhankelijkheid lijkt te begrijpen.

Doornroosje, het kan je lukken!!!

Ik probeer morgen iets meer te posten, maar weet dat ik zeker aan je denk.

Tot morgen...
groetjes
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
groetjes



Geregistreerd op: 10 Jan 2013
Berichten: 1476

BerichtGeplaatst: 02-11-2016 12:53:54    Onderwerp: Reageren met citaat
Dag Doornroosje,

Hoe gaat het vandaag met je?
Zie je het een beetje zitten om vandaag niks te gebruiken?

Als het te moeilijk wordt zeker bellen!!! Of gewoon hier even posten dat het moeilijk is. Helpt hoor!!!

Je bent duidelijk verandering aan het toelaten. Je hebt reeds gebeld en je bent naar een arts toegestapt waar je je verhaal hebt kunnen doen.

Deze arts lijkt me echt iemand die op de hoogte is van middelafhankelijkheid. Hij heeft echt wel een paar keer de nagel op de kop geslagen. En vooral ook heel juiste acties ondernomen.

Het is echt fantastisch dat hij je iedere week wil zien. Opvolging en structuur hierin zijn enorm belangrijk.
Ook direct een afspraak maken bij een psychotherapeute is heel belangrijk. Bij gebruik speelt er veel meer dan enkel gebruik.
Samen met iemand zoeken naar oorzaken en gevolg, kan ervoor zorgen dat de dingen anders aangepakt kunnen worden. Je kan zo je nuchterheid op een andere manier beginnen inkleuren en beleven.

Het gecontroleerd opstarten van antabuse is nog zo een top-idee. Je geeft zelf aan dat het nu als 'moeten' aanvoelt, maar probeer dat toch een beetje los te laten. JIJ hebt de stap gezet om naar die arts te gaan. Dus JIJ wil ZELF je middelafhankelijkheid aanpakken. Je hierbij laten helpen en leiden is heel sterk.

Antabuse een volledig jaar elke dag innemen is volgens mij de enige juiste manier om antabuse te gebruiken. Probeer dus niet om de gebruikstijd te laten inperken.
Misschien kan je het gewoon oplossen in water? Doe ik altijd met medicatie.

Er is echt niks mis mee om je emoties de vrije loop te laten. Alles blijven opkroppen is echt niet zo een goed idee.

Ik denk dat je vroeg of laat toch eens met je man een gesprek zal moeten aangaan rond middelafhankelijkheid. Misschien kan hij later eens meegaan naar je arts? Ik denk dat het belangrijk is om ook hem mee te nemen in jou verhaal.
En ook vooral om hem duidelijk te maken dat er voor iemand met een middelafhankelijkheid niet iets bestaat als de combinatie gezelligheid en product.

Doornroosje, je hebt op korte tijd zoveel stappen gezet om terug voor je nuchterheid te kiezen dat je niet anders dan fier kan zijn op jezelf!!!

GA ERVOOR!!!
Je weet dat het haalbaar is en dat nuchterheid verdomd goed kan zijn en aanvoelen!!!

Geef jezelf alle kansen om te slagen!!!

Tot gauw,
groetjes
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
doornroosje



Geregistreerd op: 23 Apr 2013
Berichten: 876

BerichtGeplaatst: 02-11-2016 14:06:00    Onderwerp: Reageren met citaat
dank je voor je berichtje groetjes.
En om heel eerlijk te zijn, nee, ik zie het eigenlijk helemaal niet zitten.

Deze morgen ging het nog, toen ik opstond dacht ik 'ja, vandaag ga ik er opnieuw voor...'. Maar met het tikken van de klok verdwijnt ook mijn motivatie meer en meer Crying or Very sad .

Ik heb gisteren wel gezegd tegen mijn man dat ik vandaag niet ging drinken en dat hij dus zeker geen gevuld glas sherry in de ijskast moest klaarzetten tegen dat ik thuis kom want dat doet hij soms. Ik heb gevraagd een thermos warm water klaar te zetten zodat ik me als ik thuiskom direct een tas thee kan zetten en die eventueel kan meenemen naar mijn zolder als ik m'n yoga-oefeningen ga doen.
En ik hoop dat tegen dat ik opnieuw in de living kom de erge, hevige goesting ietske minder is.

Maar gemotiveerd ben ik op dit moment niet. Mocht die dokter niet zoveel moeite voor me gedaan hebben, dan zou ik er zelfs niet aan denken om te stoppen. Maar nu wil ik het wel doen want die man heeft veel tijd in me gestopt.
En ik ga echt wel morgen naar hem toe, en ja, ik zal die antabuse nemen maar geen jaar. Dat kan ik niet, echt niet. Een lepel hoestsiroop innemen doet me soms al bijna sterven..

En vrijdag heb ik een afspraak bij die psychotherapeute, zie ik ook niet zo zitten maar goed, ik wil het echt wel proberen.
Zoek nu nog een apotheker waar ze 'moed-in-een-doosje' verkopen want zoals ik me nu voel, tja, heb me nog nooit zo gevoeld eigenlijk.
Maar misschien verbetert dit wel als ik enkele dagen gestopt ben, uit ervaring weet ik dat een mens mentaal veel sterker is als hij niet drinkt.

En ja, ik ga deze avond voor ik naar huis ga zeker naar sos bellen.
Mijn motivatiepeil staat op 0 en kan echt wel een duwtje gebruiken.

Bedankt voor je tijd en je berichtje groetjes, weet dat het me heel erg veel deugd doet. Vind jou geloof in mijn kunnen bewonderenswaardig, mocht ik nu zelf ook weer wat meer in mezelf gaan geloven ben ik al een goed eind op weg...

liefs,
Roosje
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
SAM



Geregistreerd op: 08 Jan 2013
Berichten: 197

BerichtGeplaatst: 02-11-2016 15:16:19    Onderwerp: Reageren met citaat
Dag Doornroosje,

Je kunt het wel!

Je gaat naar je afspraken en je communiceert open en duidelijk.

Betreffende ABuse : laat je arts daarover beslissen en doe wat er dient te gebeuren zolang het nodig is. Opstarten, en later afbouwen, gebeurt enkel onder begeleiding van je arts.

Erger voorkomen betekent nu actiebereidheid.
G er tegenaan.

Je komt er heus wel uit!

Mvg
Sam
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
charlie



Geregistreerd op: 11 Apr 2016
Berichten: 36

BerichtGeplaatst: 02-11-2016 19:39:58    Onderwerp: Reageren met citaat
Hey Roosje,

Knap gedaan! Zo een innerlijke strijd en toch bij de dokter binnengegaan en uiteindelijk toch je verhaal doen. Echt heel knap! Dapper!
In je recente tekst lees ik vaak 'ik MOET...', maar in denk dat je het eigenlijk echt wel WIL. Tracht je daar meer bewust van te zijn dat je het niet moet, niets moet maar je wil het echt wel. De insteek is helemaal anders, en tussen de regels lees ik echt wel de wil om er iets aan te doen.

Je bent terug goed bezig. Het is wel: 'Moedig gaan we verder!'. Vallen en opstaan hoort er bij, maar je bent moedig en je gaat verder.

Ons genezingsproces hebben we voor een heel stuk zelf in handen, maar ons toevertrouwen aan vakmensen hoort daar bij. Je moet kritisch blijven, maar je toch volledig toevertrouwen. Het is soms moeilijk, maar het kan echt niet anders. Daarmee bedoel ik dat je moet doen wat je arts je zegt. Neem de antabuse precies zoals hij zegt, kom zo vaak als hij het nodig acht en desnoods vaker, ga naar de therapeut.
Zonder ons toe te vertrouwen laten we immers deurtjes open, bewust of onbewust.

Je komt er wel. Je bent goed bezig!

Charlie
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
doornroosje



Geregistreerd op: 23 Apr 2013
Berichten: 876

BerichtGeplaatst: 03-11-2016 06:22:10    Onderwerp: Reageren met citaat
Merci Sam en Charlie voor jullie berichtje.
Ja Sam, ik ga echt wel mijn afspraken nakomen, maar het is zonder veel drive, ik ervaar het als een 'moet'.
En ja, dat verontrust me.
Anderzijds, en ik ben blij dat ik het gedaan heb, ik heb gisteren na het poetsen van de winkel voor ik naar huis fietste nog naar SOS gebeld. Vermits ik die man zijn naam niet ken noem ik die lieve mijnheer aan de telefoon in gedachten bompa Gustje.

Toen ik jullie bericht gisterenmiddag las groetjes en Sam kon ik nog niets anders dan een diepe zucht slaken en denken 'tja, ik weet het, ze hebben gelijk, maar ik ervaar het zo niet op het moment', en toen ik naar bompa Gustje belde die heeft me echt wel iets heel schoons gezegd. En achteraf voelde ik me toch wel ietske meer gesterkt om gisteren niet te drinken.

En ik heb ook niet gedronken, ook al was het niet zo makkelijk. Mijn man had wel mijn thee klaargezet zoals ik gevraagd had zodat ik die kon meenemen naar m'n yogazoldertje, maar toen ik nog snel een tas nam in de keuken zag ik mijn wijnglas staan. Mijn man zette dat altijd klaar voor als hij de tafel dekte, en even was er toch wel grote twijfel.
Zeker omdat ik wist dat er nog een fles openstond, ik weet het, beter is ze leeg te kappen maar dat kon ik op dat moment niet. Had ik ze vastgenomen, ik zou gedronken hebben.
Dus ik zei tegen mijn man 'wat doet dat glas hier nog, je weet toch dat ik zeker een maand niet ga drinken!'.
Hij zij 'ja dat moet ik nog in de kast zetten'. Ik heb dat glas vastgegrabbeld, de kast in gezwieberd, mijn tas eruit genomen en ben naar de zolder gecrost.
Dat noem ik m'n 'safe-house', daar bevind zich buiten een fles water en m'n thee niks dat slecht is.

Een half uurtje yoga gedaan en toen ik beneden kwam direct beginnen eten en water gedronken, heel veel water.
Snel de afwas gedaan, houtmanden voor de open haard buiten gaan vullen, en dan maar snel terug met een theetje eventjes tv gezien. Eigenlijk meer om m'n man te plezieren want ik ben geen tv-fan maar goed, het ene plezier is't andere waard natuurlijk...

Maar dan, zoals verwacht, als ik stop met drinken slaap ik niet. Deze nacht om half 1 wakker geworden en daar lag ik dan naar het plafond te staren.
Over enkele dagen of een week gaat dit wel beter gaan, maar lastig is het wel. Zeker als je lange dagen doet. Maar goed, eigen schuld, dikke bult zeggen ze bij ons, had ik maar niet zo dom moeten zijn om te hervallen Sad .

En ja Charlie, ik weet het, ik moet meer vertrouwen hebben in anderen, maar dat is heel erg moeilijk voor mij.
Delen met iemand dat ik het lastig heb of er iets niet gaat, dat kan ik niet. Maar dat ben ik nu dus wel volop aan het leren Wink .

En dus zal ik deze avond echt wel naar de dokter gaan. Maar hij moet me niet zeggen een jaar lang antabuse te nemen, of het elke dag te nemen want dat kan ik niet.
Maar ik ga er nu nog niet over zeuren, als ie ziet wat een drama dat is voor mij om dat binnen te krijgen ben ik er binnen een week misschien wel vanaf Very Happy .

Ik ga me nu een grote tas straffe koffie zetten want na 3 uurtjes slaap is't een uitdaging om m'n blaffetuurkes open te houden So .


En nee, de 'moed' is er nog niet volop, zeer zeker niet. Het is nog echt een 'moet', de dingen die ik nu doe. Hier dagelijks schrijven, het bellen,... het zijn opgaves en liever zou ik het allemaal zo laten.
Maar 't is zoals Sam zegt : 'erger voorkomen vraagt actiebereidheid'.
En al is't echt met véél lood in m'n schoenen, actie nemen doe ik de komende dagen wel. Maar dat is echt jullie verdienste, want anders had ik nooit of nooit nog rechtgekrabbeld Sad ...

Maar nu dus wel Wink .

Tot gauw !
Roosje
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
doornroosje



Geregistreerd op: 23 Apr 2013
Berichten: 876

BerichtGeplaatst: 03-11-2016 12:50:10    Onderwerp: Reageren met citaat
pf amai. Ik ga dood van de schrik voor vanavond eigenlijk...
Begin beetje te twijfelen of ik dokter niet zou afbellen. Shame on you Roosje Embarassed maar ik ben echt bang.
Stomstomstom, ik weet het, maar zo ben ik nu eenmaal Crying or Very sad. Hoop snel een dag verder te zijn.

Roos
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
groetjes



Geregistreerd op: 10 Jan 2013
Berichten: 1476

BerichtGeplaatst: 04-11-2016 13:03:13    Onderwerp: Reageren met citaat
Dag Doornroosje,

Hoe gaat het met je?
Is het gisteren een beetje meegevallen?

Ik zal later ietsje uitgebreider antwoorden.

Hou het nuchter!!!
Tot heel gauw,
groetjes
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
SAM



Geregistreerd op: 08 Jan 2013
Berichten: 197

BerichtGeplaatst: 04-11-2016 13:16:13    Onderwerp: Reageren met citaat
Dag Doornroosje,

Zelfde vragen.
Hoe verliep je dag verder?

Mvg
Sam
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
doornroosje



Geregistreerd op: 23 Apr 2013
Berichten: 876

BerichtGeplaatst: 04-11-2016 16:16:51    Onderwerp: Reageren met citaat
Hoe mijn dag verder verliep...

Hele lastige middag gisteren, zag het eigenlijk helemaal niet zitten om de dag verder door te komen zonder drank Crying or Very sad . Dokter had gebeld en gevraagd of ik om kwart na 8 kon komen, na zijn spreekuur zodat hij mij niet snel-snel tussen de rest van de patienten moest nemen en dus rustig de tijd had voor mij.
Enerzijds vond ik dit goed, anderzijds gaf me dat 4 uur lang de tijd om te drinken. En het spookte door mijn hoofd dat, als ik gedronken had ik zeker geen antabuse zou kunnen nemen...


Dat waren allemaal gedachten die ik had toen ik zijn telefoontje had gehad. Maar ik heb voor ik naar huis fietste naar sos gebeld en 5 minuten later ik terug vol goeie moed op mijn fiets naar huis.
Ik ben blij dat ik even gebeld heb, het maakte een hele wereld van verschil in mijn gemoed en zeker ook mijn daden...

En ik merk wel dat door het babbeltje mijn 'wil' om er opnieuw voor te gaan toch weer toeneemt.


Het thuiskomen, altijd een gevaarlijk moment, direct hetzelfde senario als de dag ervoor : mijn tas thee genomen en naar m'n yogazolder gegaan, een half uurtje later gegeten en toen was ik alleen thuis.
Mijn oog viel plots op de fles wijn die nog steeds in de living staat, half vol en geopend.
Ik moet ze dringend weggooien, maar ik heb dat gisteren niet gedaan. Kon ik niet, had ik ze vastgenomen, had ik ze opgedronken. Dus ben ik er, letterlijk en figuurlijk, maar afgebleven... Laughing.

Bij de dokter een goed gesprek gehad maar heb hem duidelijk gezegd dat ik gisterenavond niet met antabuse wou beginnen. Gewoon omdat ik merk dat mijn zelfvertrouwen elke dag een klein beetje groeit nu ik merk dat ik het toch opnieuw kan : eraf blijven.
Het is heel erg moeilijk maar ik doe het toch, en dat gevoel van 'ik kan het' (uit mezelf) wil ik enkele dagen vasthouden.
Ik wil ook niet 'gedwongen' worden om antabuse te nemen, want dan zal ik het misschien een week nemen en stop ik toch met alles. Dan ga ik zeker niet elke week naar die dokter op gesprek gaan en ga ik zeker ook geen therapeut meer willen bezoeken...
Mijn motivatie, dat zoek ik en wil ik opnieuw, geen pillentroep door m'n strot geramt krijgen als ik dat niet wil...


De dokter begreep mijn standpunt en ik begrijp hem ook als hij zegt dat ik me nog in een zeer kwetsbare positie bevind. Ik ben er heel eerlijk in : ik voel dat ook.
Dus ik heb afgesproken met hem om dinsdag terug te gaan en dan start ik met antabuse. Dan beslis ik eigenlijk zélf wanneer ik het begin, en ik besef ook dat me dat wel een tijd goed gaat doen.
We hebben ook afgesproken dat, als het weekend echt heel zwaar zou worden ik er dan direct mee begin. Maar dan beslis ik het ook zélf, en dat vind ik echt heel belangrijk.

Vanaf dinsdag ga ik dus terug naar hem, begin dan zowieso met antabuse, en zal het elke dinsdag (bij dokter) en elke vrijdag (bij psychotherapeute) innemen.
Het elke dag innemen zie ik echt niet zitten , dan geef ik elke dag over denk ik, maar volgens hem is dat niet nodig. Hij gaf me ook de keuze : ofwel twee maal per week een hele pil, ofwel om de andere dag een halfje.
Vond ik wel tof dat hij mij ook hierin de keuze gaf.
Maar liever de korte pijn en twee keer vergif slikken dan om de andere dag.
Dit is onze afspraak voor de volgende 6 weken.

En daarna maken we nieuwe afspraken, misschien de ene week op gesprek bij hem en de week erna bij de psychotherapeute. Dat bekijken we nog. Het moet natuurlijk ook nog meevallen met dat mens maar ik denk het wel.

Maar we zijn dus terug vertrokken, en ook ben ik bang om nog eens te hervallen, de 'wil' om het te kunnen en te doen is er ook stilaan terug, en dat maakt me wel heel erg blij want ja, ik had het heel erg moeilijk de voorbije week.
Maar moeilijke dagen gaan ook voorbij...

Dank jullie Groetjes, Sam en Charlie, en bompa Gustje van de sos-telefoon ook want zonder jullie zou ik dit hierboven niet kunnen schrijven.

Liefs,
Roosje
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
SAM



Geregistreerd op: 08 Jan 2013
Berichten: 197

BerichtGeplaatst: 04-11-2016 17:05:37    Onderwerp: Reageren met citaat
Dag Doornroosje,

Ons ben je geen dank verschuldigd, beste Roosje!
Bedank beter jezelf, dat je die kans alsnog wil grijpen.

Zo zie je maar dat communicatie cruciaal is en dat "praten helpt".

Volg het advies van je arts en therapeute en ga ervoor.
Geef niet of niks op! Je kan het en het strafste is dat je dat zelf ook weet. Laat het toe en groei.

Mvg
Sam
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
groetjes



Geregistreerd op: 10 Jan 2013
Berichten: 1476

BerichtGeplaatst: 05-11-2016 13:09:43    Onderwerp: Reageren met citaat
Dag Doornroosje,

Dikke proficiat met hoe je de dingen terug aanpakt.

Hopelijk is het gisteren bij de therapeute ook meegevallen.

Doornroosje, nu even doorbijten!!!
En je weet, als het moeilijk wordt communiceren!!!

Hou het nuchter!!!
Tot gauw,
groetjes
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
doornroosje



Geregistreerd op: 23 Apr 2013
Berichten: 876

BerichtGeplaatst: 05-11-2016 17:40:55    Onderwerp: Reageren met citaat
Ja het is moeilijk.
Het is al de hele dag heel erg moeilijk maar geen tijd of kans om te bellen gehad.
Gisterenavond voor ik naar huis ging nog wel gebeld, doet me echt wel altijd goed.

Deze namiddag na het werk dan maar volop boodschappen gedaan, getracht de drankafdelingen overal te mijden maar met de feestdagen die naderen staat er tegenwoordig precies in elke rayon drank Crying or Very sad .
Nee, hele lastige dag, m'n drankduivel is overactief vandaag maar goed, dat is zoals met een verwend kind, je mag die niet altijd hun zin geven als ze iets vragen...

Ga zodadelijk frietjes eten, heb zin om even héél goed te zondigen nu Laughing . Maar dus niet met drank, maar met een goei pak friet met een stevige dot mayonnaise en samouraisaus Wink .

Ga wel vroeg slapen denk ik, in m'n bed ben ik het veiligste Confused .

Tot morgen.

Liefs,
Roosje
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
groetjes



Geregistreerd op: 10 Jan 2013
Berichten: 1476

BerichtGeplaatst: 05-11-2016 17:57:00    Onderwerp: Reageren met citaat
Dag Doornroosje,

Geniet van je frietjes...

Ik weet en begrijp dat het nu niet makkelijk is, maar we weten ook dat als je nu doorzet het alleen maar vlotter en vlotter gaat gaan.

Hou het nuchter!!!
Tot gauw,
groetjes
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Nieuw onderwerp plaatsen   Reageren    SOS Nuchterheid // SOSNuchterheid Forum Tijden zijn in GMT + 1 uur
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5, 6  Volgende
Pagina 1 van 6

 
Ga naar:  
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum
Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum
Je mag niet stemmen in polls in dit subforum


Wilt u geen reclame op dit forum en genieten van extra voordelen? Klik dan vlug hier voor meer informatie!
 
Powered by phpBB and Andrew Charron
immo op Realo
Maak snel, eenvoudig en gratis uw eigen forum: Gratis Forum